Grupa ludzi, którzy są przekonani, że żadne zwierzę nie może żyć, czyli oddychać i przyrastać tłuszczem, jeśli nie jest potrzebne ludziom. Według Damona Kronskiego, prezesa organizacji: "Likwidacjoniści nie są zwykłą organizacją. Jesteśmy religią.".
Organizacja po raz pierwszy i ostatni pojawiła się w tomie Paradoks Czasu. Wtedy jej siedziba mieściła sę w "Domaine des Hommes" w Fezie. Jest to ogrodzony ośrodek niedaleko medyny. Chatki mieszkalne zbudowano w stylu kalifornijskich domków plażowych. Miały płaskie dachy i bardzo duże okna. Zgrupowano je wokół sztucznej plaży, na której nie brakowało nawet ratownika oraz maszyny robiącej fale. Pośrodku terenu znajdowało się centrum konferencyjne, a z dachu wystrzeliwała obudowana rusztowaniami iglica. Na jej szczycie znajduje się symbol likwidacjonistów - ludzka ręka z kulą ziemską w zaciśniętej dłoni. W czasie gdy odbywało się spotkanie opisanie w Paradoksie Czasu, kula wciąż była wykańczana.
Członkami są m.in.:
- Damon Kronski (prezes)
- Malachy Pasteur (fałszywy)
Zwierzęta, które zostały oficjalnie zlikwidowane przez likwidacjonistów (a raczej sądzili oni, że tak jest):
- Uchatka japońska
- Biały delfin baiji z rzeki Jangcy
- Nietoperz Pteropus tokudae z archipelagu Marianów
- tygrys balijski
- kwagga
Jedyny przypadek uwolnienia zwierzęcia odbył się w 1983 roku. Był to morski ślimak, który podobno miał leczyć artretyzm.